عنوان مقاله:

بررسی علل تغذیه ای ایجاد بیماری سر قرمزی در میگو و جلوگیری از وقوع آن از طریق اصلاح جیره غذایی میگو

چکیده مقاله:

یکی از مشکلات عمده در بحث برداشت و نگهداری میگو، به وجود آمدن رنگ نارنجی یا قرمز در بخش سر و سینه یا سفالوتوراکس است که عموماً به سر قرمزی مشهور است.
هر عاملی که موجب آزاد شدن آستاگزانتین از ساختار پروتئینی اطراف آن گردد، می تواند سبب بروز عارضه ی سر قرمزی در میگوها شود.
عوامل محیطی مؤثر در بروز این عارضه شامل سیانوباکترها، دما و شرایط برداشت می باشند.
اقدامات صحیح پیش از برداشت میگوها، در حین برداشت و پس از آن، رعایت زنجیره ی سرما در طول زمان عملیات برداشت تا عمل آوری میگوها، کوتاه نمودن زمان کلی عملیات آماده سازی و جابجایی میگوها، از روش های کنترل دما و شرایط برداشت می باشند.
تغذیه مهم ترین عامل مؤثر در بروز عارضه ی سر قرمزی در میگوها است. استفاده از مونو استر آستاگزانتین (فرم غالب آستاگزانتین در جلبک های دریایی و مخمرها) طبیعی در خوراک میگو، کیفیت مطلوب اقلام خوراکی همانند پودر ماهی، روغن ماهی و کنجاله های گیاهی و استفاده از عوامل ضد اکسیداسیون، از جمله عوامل مؤثر در افزایش ثبات یا به تأخیر انداختن تجزیه ی آستاگزانتین هستند.

کلید واژه ها:

آستاگزانتین, برداشت, خوراک, دما, سر قرمزی, میگو